விமர்சகர்

வெகு நாட்களுக்கப்புறம், கல்யாணராமனுக்கு இன்றைக்குத்தான் கொஞ்சம் டென்ஷன்  இல்லாமல் இருந்தது. இந்த மாதத்தில் மட்டும் நான்கு கச்சேரிகள் செய்து விட்டார். குசும்பனின் விமர்சனங்கள்தான் அவரை இப்போதெல்லாம் டென்ஷன் ஆக்குகின்றன. குசும்பன் போன்ற விமர்சகர்கள் இல்லாத, சாதாரண ரசிகர்கள் இல்லாத பள்ளி மாணவர்களுக்காக ஒரு ஸ்பெஷல் கச்சேரி, இன்று அனந்த கோபால் கரோடியா மேல்நிலைப் பள்ளியில்.

இந்தக் குசும்பன் பெயருக்கேத்த மாதிரி நிறையாக குசும்ம்பு பிடித்தவர்தான். அவருடைய விமர்சனங்கள் ரொம்பவே காரசாரமாகவும், விவரமாகவும், நக்கலாகவும் இருக்கும். சும்மா மற்றவர்கள் மாதிரி கேண்டீன் எப்படி இருந்தது, பாடகர் என்ன புடவை கட்டிக்க கொண்டு வந்தார், என்றெல்லாம் எழுதி பக்கங்களை நிரப்ப மாட்டார். டெக்கனிகளாகப் பின்னிப் பெடலெடுத்து விடுவார். இந்த மாதிரித்தான் கல்யாணராமனின் கடந்த நான்கு கச்சேரிக்களையும் பின்னிக் கிழித்து விட்டார்.

இந்தக் குசும்பன் யாரென்று தெரிந்து வைத்துக் கொண்டாலாவது கொஞ்சம் மஸ்கா அடித்து வைத்துக் கொள்ளலாம். ஆனால் புனைபெயரில் எழுதும் குசும்பன் யாரென்று எந்தக் கச்சேரியிலும்  பார்த்துக் கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை.

போன முறை, ஆலாபனைகளைப் பாராட்டி எழுதியிருந்தாலும், ஸ்வர பிரயோகங்களில் தவறு செய்து, ஸ்ரீ ராகத்தினை மத்யமாவதியாக மாற்றி விட்டதை சுட்டிக் காட்டியியிருந்தார். அப்புறம் உச்சரிப்புப் பிழையெல்லாம் வேறு வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியிருந்தார். விமர்சனம் சரியாக இருந்தாலும், அதனை ஜீரணம் செய்யும் பக்குவம் இல்லாத கல்யாணராமனுக்கு இன்று பள்ளி மாணவர்களிடையே கச்சேரி செய்யும் ஒரு வித்தியாசமான நிகழ்ச்சி.

வெகு நாட்கள் கழித்து கல்யாணராமன், நிம்மதியாகக் கல்யாணியில் ஆலாபனையை ஆரம்பிக்க, நோட்டுப் புத்தகத்தை எடுத்து விமர்சனம்  எழுத ஆரம்பித்தான், பன்னிரெண்டாம் வகுப்புப் படிக்கும் குசும்பன் என்ற குமரேஷ்.

- சிமுலேஷன்
  
 

அமானுஷ்யன்

அது ஒரு சனிக்கிழமை மாலை! மனைவியையும், அம்மாவையும் கபாலி கோயில் வாசலில் இறக்கிவிட்டு விட்டு வாகனத்தை நிறுத்த, வாகான இடம் தேடினேன். அதிஷ்டவசமாக, அந்த பிச்சுப்பிள்ளை தெரு எனப்படும் குட்டிச் சந்தில், காரை நிறுத்த இடம் கிடைத்தது. காரை விட்டு இறங்கலாமென நினைக்கையிலேதான் அந்த ஆளைப் பார்த்தேன். பார்த்தேன் என்றால் நேருக்கு நேர் அல்ல…..காரின் ரியர்-வியூ மிர்ரர் வழியாகத்தான் பார்த்தேன். நல்ல ஆறடி உயரம்…. தடியான தேகம்…. இன்சர்ட் செய்யப்பட்ட சட்டை…. ஐம்பது வயது இருக்கலாம்….

என்னுடைய காரின் பின்பகுதியில் சந்தேகமான முறையில் சாய்ந்து கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தார். ‘டாஸ்மாக் கேஸாக’ இருக்குமோவென நினைத்தேன்…. எதுவோ, என்னவோ, அவர் அப்படி சாய்ந்து நின்று கொண்டிருந்தது, சற்று சந்தேகமாகவே இருந்தது…. சரி…, இன்னிக்கு ஏதோ பிரச்னையில் மாட்டப் போகிறோம் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். மொபைல் போனை எடுத்து, ரியர்வியூ மிர்ரர் வழியாகப் பார்த்துக் கொண்டே,  வாராத ஒரு காலை எடுத்துக் பேசுவது போல பாவலா செய்தேன்.

சில நிமிடங்களில் அந்த ஆசாமி, என் காரை விட்டு அந்தப் பக்கமாகச் சென்று நின்றார். கொஞ்சம் நிம்மதி கிடைத்தது எனக்கு. சரி… காரை விட்டு இறங்கலாம் என்று எத்தனிக்கையில், அந்த ஆள் மீண்டும் எனது காரின் கதவருகே வந்தார்....இல்லை. இல்லை…. வந்து கத்த ஆரம்பித்தார்.

"சார்.. ஒங்களுக்கு கொஞ்சமாவது மனிதாபிமானம் இருக்கா? நீங்க உண்மையிலேயே மனுஷன்தானா?”

ஒரு நிமிஷம் அப்படியே ஷாக் ஆயிட்டேன்.

"என்ன சார்? என்ன ப்ராபளம்? எதுக்கு கத்தறீங்க?"

"சார், ஒண்ணும் தெரியாத மாதிரி நடிக்காதீங்க!.... நான் ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் முன்னாடி மயக்கம் போடப் போனேன்…. கீழே விழாம இருக்க, ஒங்க கார் மேலே சாஞ்சு நின்னேன்….ஆனா, நீங்களோ கொஞ்சம் கூடக்  கண்டுக்கல….  உங்களை மாதிரி யாரையும் பாத்ததில்லே”

"சார்…. நானே ஒரு போன் கால்ல பிசியா இருந்தேன். உங்களை எங்க நான் பாத்தேன்?"

அவர் ஒரு நிமிஷம் முறைத்துப் பார்த்தார்.

"இது நல்லதுக்கில்ல…. அவ்வளவுதான் நான் சொல்லுவேன்"

கிட்டத்தட்ட சாபமாகவே சொன்னார்.

‘சரியான கேஸு’ போலிருக்கு….இந்த ஆளுடன் வாக்குவாதம் பண்ணுவது எந்த வித பிரயோசனமும் இல்லை…. சரிதான்… கோயிலுக்குப் போகலாமென எண்ணினேன்.

அப்போதுதான் பார்த்தேன். அந்த ஆளுக்கு வேர்வை ஊத்திக் கொண்டிருப்பதை…. கொஞ்சம் படபடப்பாக வேறு மூசசு வாங்கிக் கொண்டிருந்தார்…. அவர் ஒரு சர்க்கரை நோயாளியாகவோ, அல்லது இருதய நோயாளியாகவோ இருக்க வேண்டும் என்று எண்ணிக் கொண்டே திரும்பப் போனேன் அவரிடம்.

"சார்…. ஒங்களுக்கு இப்படி வேர்த்து ஊத்துது…என்னமோ கஷ்டப்படறீங்க போலிருக்கு….. தப்பா எடுத்துக்கலேன்னா, ஒங்களை வீட்லே கொண்டு போய் விட்டுர்றேன்…. ஒங்க பேர், அட்ரஸ் கொடுக்க முடியுமா?"

"பரவாயில்ல…. என் பேர் பி.க்யூ.எஸ்.எஸ். ஆர். ராவ்!...என்னைக் கூட்டிட்டுப் போக வீட்லேந்து ஆள் வர்றாங்க…கவலைப்படாதீங்க"

ஆஹா!....பி.க்யூ.எஸ்.எஸ். ஆர். ராவ்!.... இந்தப் பேரைச் சொல்லிச் சொல்லியே இவருக்கு மயக்கம் வந்திருக்குமோ!

"சரி. போகட்டும்…..நான் ஒங்களுக்கு ஒரு ட்ரிங்க் வாங்கி தர்றேன். சரியா?"  

"தேவையே இல்ல….நீங்க எதுக்க்காக எனக்கு ட்ரிங்க் வாங்கித் தரணும்?"

"சார். நான் எதுவும் பெருசாப் பண்ணறேன்னு சொல்லல. நீங்க மயக்கமா இருக்கீங்க.   ஒரு ட்ரிங்க் குடிச்சாத் தேவலை."

"நான் பாத்துக்கறேன்…. நீங்க போங்க வேலையாய் பாத்துகிட்டு."

"ப்ளீஸ். சொன்னா கேளுங்க.. "

பேசிப் பேசி கிட்டத்தட்ட எனக்கே மயக்கம் வரும் போல இருந்தது. கடைசியாக என் கையில் ஒரு இருபது ரூபாய் நோட்டைத் திணித்தார்.

ஒடம்பு நல்லாட்டாலும், ஜம்பத்துக்கு ஒண்ணும் கொறச்சல் இல்லைன்னு நினைத்துக் கொண்டே பிச்சுப்பிள்ளை தெருவிலிருந்து தெற்குமாட வீதிக்கு ஓடினேன். ஓடிப் போய் ஒரு டெட்ராபேக் ட்ரிங்க் வாங்கினேன். ஐந்து நிமிடத்திற்குள் அதே இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தேன்!...ஆனால் அங்கே என் அருமை நண்பர் மாயம்!

எங்கேடா என் நண்பர், என்று பார்த்தால், சந்தின் ஒரு ஓரமாக, ஒரு சிறிய வீட்டின் முன்னால், ஒரு ஈஸிசேரில் கண்ணை மூடிக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டிருக்கிறார். அந்த வீட்டுக்காரர் ஈஸிசேர் கொடுத்து உதவியிருக்கிறார் போல. கண்கள் மூடியிருந்தாலும், அவரது வாய் என்னவோ மூணு,முணுத்துக் கொண்டிருந்தது.

மனுஷர் கண்ணைத் திறப்பதாகத் தெரியவில்லை. கையால் தட்டி எழுப்பினேன். விழித்துப் பார்த்து, "என்ன" என்றார்.

"சார். ட்ரிங்க்.... ஒங்களுக்கு..."

"என்ன ட்ரிங்க்? எனக்கு எதுக்கு?

"சார்… ஞாபகம் இல்லையா? இப்பத்தான் 10 நிமிஷம் முன்னாடி பணம் கொடுத்தீங்க"

அடுத்தது அவர் சொன்னதுதான் தூக்கி வாரிப்போட்டது!

"சார். நான் இப்ப... இன்னும் 30 நிமிஷத்திலே சாகப் போறேன். இப்ப 'விஷ்ணு சஹஸ்ரநாமம்' சொல்லிட்டிருக்கேன்…. ப்ளீஸ். என்னை விடுங்க."

என்னது. முப்பது நிமிஷத்திலே சாகப் போறாரா? இந்த ஆள் என்ன சொல்றார்?

சூரிய அஸ்தமனமாகிக் கொண்டிருந்த அந்த நேரம்,  விளக்குகள் எரியாத இருள் குவிந்திருந்த அந்த இடம், எல்லாமே எனக்கு ரொம்பக் குழப்பமாக இருந்தது. இந்த மாதிரி, முப்பது நிமிஷத்திலே சாகப் போற ஒரு மனுஷனப் பாக்கறது இதுதான் முதல் முறை. அவருடைய மூளைக்கு ரத்தம் சரியாகப் போகவில்லை போலிருக்கு. அதனால்தானோ இப்படியெல்லாம் ஒளறிக்கிட்டே இருக்காரே என்னமோ? நான் குழப்பத்தில் இருந்தாலும், என்னுடைய மூளை வேலை செய்தது.

"சார்… இப்ப நீங்க இந்த இந்த ட்ரிங்கைக் குடிங்க. இதை நான் என் காசுல வாங்கலை. நீங்கதான் பணம் கொடுத்தீங்க!"

தயக்கத்துடன் வாங்கினார் டிரிங்கை. மட,மடவெனக் குடித்தார்.

"சரி…, நீங்க கொடுத்ததை குடிச்ச்சுட்டேன். இப்ப என்னை நிம்மதியா சாக விடுங்க…. நாளைக்கு காலைல… என்னோட   போட்டொ பேப்பர்ல வரும்…. பாத்துக்குங்க!"

"சரி…. இப்ப நான் ஒங்கள வீட்லே மட்டும் கொண்டு போய் விட்டுடறேன்."

"சார், என்ன நிம்மதியா சாக விட மாட்டீங்களா? இப்ப ஒங்களுக்கு என்னதான் வேணும்?... என்ன ஏன் இப்படித் தொந்தரவு பண்றீங்க?"

இந்த முறை அவர் உரக்கவே கத்திவிட்டார்….தெருவிலுள்ள அனைவரது பார்வையும் என் மீது.

சரி. இப்ப இடத்தக் காலி பண்ணிவிட்டு கபாலீஸ்வரரைப் பார்க்கப் போலாமென முடிவு செய்தேன். கோயிலுக்குச் சென்று என் நண்பருக்காகவும் பிரார்த்தனை செய்தேன். அன்று இரவு நிம்மதியாகத் தூங்க முடியவில்லை.

மறுநாள் அதிகாலையிலேயே எழுந்து விட்டேன்! ‘எப்படா பேப்பர் வருமென்று’ காத்துக் கொண்டிருந்தேன். பேப்பர் வந்தவுடன் முதலில் ‘ஆபிச்சுரி’ காலத்தை மேய்ந்தேன். ஒவ்வொரு பேராகப்பார்த்துக் கொண்டே வந்தேன். ‘ரங்கா ராவ்’, ‘ராமா ராவ்’ என இரண்டு ராவ் பெயர்கள் இருந்ததே தவிர, என் நண்பர் பெயர் இல்லை.

சற்று நிம்மதி அடைந்தவனாக, முதல் பக்கத்திலிருந்து படிக்கத் தொடங்கினேன்!... இரண்டாம் பக்கத்தைப் புரட்டினவனுக்கு ஆச்சர்யம் காத்திருந்தது. உண்மையில் ஆச்சர்யம் அல்ல!...அதிர்ச்சி என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.

ஒரு பெரிய புகைப்படம்! ஆம்! நீங்கள் நினைத்தது சரிதான். அது பி.க்யூ.எஸ்.எஸ்.ஆர்.ராவேதான். அதுவும் பாரதப் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்  பக்கத்தில். புகைப்படத்துக்குக் கீழே எழுதியிருந்தது.

"நேற்று மாலை, புது டெல்லி விஞ்ஞான் பவனில் நடைபெற்ற நிகழ்சசி ஒன்றில் பாரதப் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் அவர்கள், இந்தியாவின் தலைசிறந்த ‘பாரா-நார்மல் சயிண்டிஸ்ட்’ பி.க்யூ.எஸ்.எஸ்.ஆர்.ராவ் அவர்களுக்கு விருது வழங்கிக் கவுரவித்தார்.”

அப்ப நேற்று நான் பார்த்தது!

மோப்பத் குழையும் அனிச்சம்

ஆரஞ்சு மிட்டாய் ஆராவமுதன்

எம்.எல்.ஏவாக இருந்த ஆராவமுதன் ஆடி அமாவாசையன்று அதிர்ஷ்டம் அடித்து, அமைச்சரானார். கவர்னர் மாளிகையில் பதவியேற்ற மறு நாளே குல தெய்வ வழிபாட்டுக்காக குடும்பத்தோடு சொந்த ஊருக்குப் பயணித்தார். ஆராவமுதன் அமைச்சராகி விட்டார் என்றதுமே பாரியூர் பரபரப்பாகி விட்டது. அவர் படித்த பள்ளியில் பாராட்டு விழாவுக்கு எற்பாடு செய்து விட்டார்கள். 

பள்ளியின் ப்யூன் முதல் தலைமை ஆசிரியர் வரை பாராட்டு விழாவில் பரவசமாய் இருந்தார்கள். அதிலும் தமிழ் ஆசிரியர் தங்கதுரைக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி.  ஆம். அவர்தான் மூன்றண்டுகள் ஆராவமுதனுக்கு வகுப்பு ஆசிரியராக இருந்தவர். அவர் பத்தாம் வகுப்பில் ஆசிரியராக இருந்த போது நடந்த நிகழ்ச்சி, நினைவுக்கு வந்தது. அதனைப் பற்றி மேடையில் கட்டாயம் குறிப்பிட்டாக வேண்டுமென்று எண்ணினார்.

"ஆசிரியர்களே! மாணவர்களே! இங்கே நம்மிடையே அமர்ந்துள்ள அமைச்சர் ஆராவமுதன் நம் பள்ளியில் படிக்கும் காலத்திலேயே தலைமைப் பண்புகள் நிரம்பியவராக இருந்தவர். ஒரு குறிப்பிட்ட நிகழ்ச்சியைப் பற்றி இங்கே குறிப்பிட விரும்புகின்றேன். ஒரு நாள், நான் ஒரு கண்ணாடி பாட்டில் முழுவதும் மிட்டாய் நிரப்பி வகுப்புக்குக் கொண்டு வந்து அலமாரியில் வைத்தேன். மாணவர்களிடம் "இந்த சீல் செய்த பாட்டிலில் எத்தனை மிட்டாய் இருக்கின்றது என்று நாளைக்குள் சரியாக கணித்துச் சொல்பவர்தான் மாணவர் தலைவர். மற்றபடி மாணவர் தலைவர் பதவிக்கு தேர்தல் எதுவும் கிடையாது” என்றேன். மாணவர்களும் அதற்கு ஒத்துக் கொண்டு ஆளாளுக்கு வாய்க்கு வந்த எண்ணைச் சொன்னர்கள். ஆனால் ஆராவமுதன் மட்டுமே மிகச் சரியாக 135 என்று சொன்னார். அவனுடைய ஊகத்தையும், மிகச் சரியாக கணிக்கும் திறனையும் கண்டு வியந்து போனேன். அன்று வகுப்புக்கு மாணவர் தலைவரான ஆராவமுதன், பள்ளிக்கும் மாணவர் தலைவரானார்."

பாராட்டு விழாவில் தமிழ் ஆசிரியர், தலைமை ஆசிரியர் என ஒவ்வொருவராகப் புகழ்ந்து கொண்டே போனார்கள்.

சென்னை வரும் வழியில் ஆராவமுதன் மனைவி கேட்டார்.

"அது எப்படிங்க, ஸ்கூல்ல இருக்கும் போது,  பாட்டில்ல இருக்கிற மிட்டாய கரெக்டா கண்டு பிடிச்சீங்க? தமிழ் வாத்யார் கேட்ட கேள்விங்கரதுனால  திருக்குறள் அதிகாரம் 135ன்னு ‘கெஸ்’ பண்ணீங்களா?"

"அடியே! திருக்குறள்ல 133 அதிக்கரம் தானடி! 135 அதிகாரம் கிடையாது! நான் கண்டு பிடிச்சது ரொம்ப சிம்பிள். தமிழ் வாத்யார் வாங்கிட்டு வந்த பாட்டில் மாதிரியே ஒண்ணு புதுசா வாங்கி, அவர் வாங்கின அதே ஆரஞ்சு மிட்டாயப் போட்டு ரொப்பி, சீல் பண்ணி, கிளாசுக்கு எடுத்துகிட்டு போனேன். யாரும் பாக்காதப்ப  பாட்டிலை மாத்திட்டேன். நான் ரொப்பின பாட்டில்ல எவ்வளவு மிட்டாய் இருக்கும்னு எனக்குத் தெரியாதா?"

- சிமுலேஷன்

யாருக்கு ஓட்டுப்போடலாம்? - சுஜாதா சொன்ன யோசனைகள் சரிதானா?

ஐ.டி கார்டு இல்லையென்றாலும் வோட்டுப் போடலாம்... போட வேண்டும். யாருக்கு என்று என்னைக் கேட்டாலும், கீழ்க்காணும் காப்பிரைட் செய்யப்பட்ட என் சொந்தக் குறிப்புகள் உங்களுக்கு உதவலாம்.

·         இருப்பதற்குள் இளைஞர் அல்லது அதிகம் படித்தவருக்கு வோட்டுப் போடுங்கள்.

//படித்த மற்றும் இளைய அரசியல்வாதிகள் விஞ்ஞான முறையில் ஊழல் செய்ததற்கு சமீபத்தில் பல ஆதாரங்கள் உள்ளன. படிப்புக்கும், வயதுக்கும் ஊழல் செய்வதற்கும் எந்த வித சம்பந்தமும் இல்லை.//

·         சாதி பார்க்காதீர்கள். உங்கள் சாதியென்றால் ஒரு பரிவு உணர்ச்சி இருக்கத்தான் செய்யும். ஆனால், அந்த ஆள் முகத்தை எப்போதாவது பார்த்திருக்கிறீர்களா, யோசித்துப் பாருங்கள். டி.வி-யில் பார்த்தால் போதாது, முதலில் அவர் உங்கள் தொகுதிக்காரரா அல்லது வெளியிலிருந்து விதைக்கப்பட்டவரா என்று பாருங்கள். 

//வெளியிலிருந்து விதைக்கப்பட்டவர் தொகுதிக்கு எதுவும் செய்ய மாட்டார். உள்ளூர்க்காரர்தான் விழுந்து, விழுந்து வேலை செய்வார் என்பதற்கு எந்த வித உத்திரவாதமும் இல்லை.//

·         உங்கள் தீர்மானம் திடமாக இருந்தால் இன்னாருக்கு இன்ன காரணத்துக்காக வோட்டுப் போடப் போகிறேன் என்பதை சுற்றுப்பட்டவர்களுக்கும் சொல்லுங்கள். உங்கள் மனைவி, மக்கள், டிரைவர், வேலைக்காரி, அல்சேஷன் எல்லோருக்கும் சொல்லலாம். 

//அரசியல் பேசுவது என்றாலே அலர்ஜியாக ஓடும் குடும்பத்தாரும் சுற்றுப்பட்டவர்களிடமும் இன்னாருக்கு இன்ன காரணத்துக்காக வோட்டுப் போடப் போகிறேன் என்று சொல்லக் குடும்பத்தில் குழப்பம் ஏற்படும்.//

·         உங்கள் தொகுதியில் பெண்கள் போட்டியிட்டால் அவர்களுக்குப் போடுங்கள். முப்பத்துமூன்று விழுக்காடு என்று ஜல்லியடித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆணாதிக்க இந்தியாவில் அது வரவே வராது. பெண்கள் குறைந்தபட்சமாவது ஆதரிக்க வேண்டியவர்கள். மக்களவையில் கொஞ்சம் வாதிட்டு சண்டை போடும் மேனகா காந்தி, சுஷ்மா ஸ்வராஜ், உமாபாரதி, மார்கரெட் ஆல்வா, மாயாவதி, ஏன்... பூலான்தேவி போன்றவர்கள் மூலம் சலுகைகள் பெற அதிகம் வாய்ப்புள்ளது. அலங்காரத்துக்கு நிற்கும் சினிமா நடிகைகளைத் தவிர்க்கவும். பெண் என்பதால் அனிமல் ஹஸ்பண்டரி இலாகாவிலாவது டெபுடி அசிஸ்டெண்ட் ஸ்டேட் மினிஸ்டர் பதவியாவது கொடுத்துத் தொலைப்பார்கள்.

//சொர்ணாக்காவாக இருந்தாலும் பரவாயில்லையா?//

·        
சுயேச்சை வேட்பாளர்களுக்குப் போடாதீர்கள். வேஸ்ட்.

//வேஸ்ட் என்றால் என்ன? வெற்றி வாய்ப்புக் குறைவானவர்களா? தகுதியான வேட்பாளர்களாக இருந்து வெற்றி வாய்ப்புக் குறைவாக இருக்கும் சுயேச்சை வேட்பாளர்களுக்கு வோட்டுப் போடக் கூடாதா?//

http://www.vikatan.com/news/miscellaneous/63527-for-whom-do-we-vote-writer-sujathas-suggestion.art

- சிமுலேஷன்